شنبه 92 مهر 27 , ساعت 12:6 عصر
به گزارش آینده روشن، شیخ صدوق در باب 32 کتاب شریف و فخیم "کمال الدین و
تمام النعمه" به احادیثی اشاره می کند که امام محمدباقر(ع) درباره امام
غائب بیان فرموده اند.
1- امّ هانى گوید: امام باقر(ع) را ملاقات
کردم و از تأویل این آیه پرسش نمودم: "فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
الْجَوارِ الْکُنَّسِ" فرمود: امامى است که در زمان خود پس از منقضى شدن
کسانى که او را مىشناسند، در سال 260 غایب مىشود، سپس مانند شهاب نورانى
در شبى ظلمانى پدیدار مىشود، و اگر او را دیدى چشمانت روشن باد!
نوشته شده توسط زیبا | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
